tapes 1995-1998
In deze periode was ik als nog jonge, net afgestudeerde kunstenaar geïnteresseerd in het concept van 'de popartiest'. Ik zag dit als een totaalconcept waarin beeld, geluid en tekst op een vanzelfsprekende manier bij elkaar kunnen komen. Een concept bovendien waarin fictie (kunst) en realiteit door elkaar kunnen gaan lopen, of elkaar heel dicht kunnen naderen. Het concept, niet de platte praktijk van de popartiest, biedt vele interessante mogelijkheden voor een kunstenaar.
Enkele opnamen die ik maakte vanuit dat concept, gemaakt tussen 1995 en 1998 op mijn Fostex X-26 viersporenrecorder, heb ik hier toegankelijk gemaakt:
'Canals of the Mind' ontstond in 1995 op een drumcomputersequentie die Erik Verkooijen voor me programmeerde.
'Chemistry Box' heb ik gemaakt in 1996 als de mogelijke soundtrack voor een film van een bevriende collega. Ik weet niet meer of het uiteindelijk ook als soundtrack is gebruikt. De saxofoon is gespeeld door Christian Adler, de bas door Marcel Le Blanc.
'Ten' heb ik eveneens gemaakt in 1995 met Richard van Schie, die de ritmesectie speelde. Ik had net 'Hard-boiled Wonderland en het Einde van de Wereld', en 'De Jacht op het Verloren Schaap' van Haruki Murakami gelezen. De tekst heb ik op deze boeken gebaseerd.
'1989' is gebaseerd op een 'open' accoordenschema waar ik al langer mee speelde. Het stond op de tape 'I Do You Too' uit 1998. Hierop liet ik me als een hedendaagse folksinger, van het prototype Bob Dylan, begeleiden door electronische percussies die ik programmeerde uit random verkregen input. Ik voegde daar soms vervormde geluiden aan toe van dingen als het koffiezetapparaat, de stofzuiger of een regenbui door middel van tape-editting. De tracks die ik vanuit dit concept opnam waren voornamelijk 'covers' en werden zonder overdubs opgenomen: in één take.
Tenslotte een latere opname van 'Canals of the Mind' die ik maakte vanuit het concept dat ik ontwikkelde voor 'I Do You Too' in 1998.
Enkele opnamen die ik maakte vanuit dat concept, gemaakt tussen 1995 en 1998 op mijn Fostex X-26 viersporenrecorder, heb ik hier toegankelijk gemaakt:
'Canals of the Mind' ontstond in 1995 op een drumcomputersequentie die Erik Verkooijen voor me programmeerde.
'Chemistry Box' heb ik gemaakt in 1996 als de mogelijke soundtrack voor een film van een bevriende collega. Ik weet niet meer of het uiteindelijk ook als soundtrack is gebruikt. De saxofoon is gespeeld door Christian Adler, de bas door Marcel Le Blanc.
'Ten' heb ik eveneens gemaakt in 1995 met Richard van Schie, die de ritmesectie speelde. Ik had net 'Hard-boiled Wonderland en het Einde van de Wereld', en 'De Jacht op het Verloren Schaap' van Haruki Murakami gelezen. De tekst heb ik op deze boeken gebaseerd.
'1989' is gebaseerd op een 'open' accoordenschema waar ik al langer mee speelde. Het stond op de tape 'I Do You Too' uit 1998. Hierop liet ik me als een hedendaagse folksinger, van het prototype Bob Dylan, begeleiden door electronische percussies die ik programmeerde uit random verkregen input. Ik voegde daar soms vervormde geluiden aan toe van dingen als het koffiezetapparaat, de stofzuiger of een regenbui door middel van tape-editting. De tracks die ik vanuit dit concept opnam waren voornamelijk 'covers' en werden zonder overdubs opgenomen: in één take.
Tenslotte een latere opname van 'Canals of the Mind' die ik maakte vanuit het concept dat ik ontwikkelde voor 'I Do You Too' in 1998.
artwork:
